Dursun Duru, 3,5 yaşındayken geçirdiği çocuk felci nedeniyle sağ bacağını kullanamadı. 1998 yılında bedensel engelli ağabeyi Bekir Duru ile birlikte oturdukları Ihlara beldesinden, Aksaray'a taşınıp, 'engelliler derneği' kurdu. Dernek çatısı altında basketbol takımı oluşturan Dursun Duru'nun o yıldan itibaren hayatı değişti. Basketbolla birlikte yaşama tutunduğunu ifade eden ve 2 çocuk ve 3 torun sahibi olan Duru, "Aksaray Engelliler Derneği'ni kurduktan sonra, 1998 yılında basketbolla tanıştım. O yıllardan itibaren sporla uğraşıyorum. Basketbol takımımız 2014 yılında Aksaray Belediyesi bünyesine geçti. O yıldan beri belediye bünyesinde mücadele ediyoruz. Yaşım 56 oldu ama bu spordan hala kopamıyorum. Bu, benim için bir alışkanlık oldu. Hani derler ya, sahnenin tozunu yutanlar bir daha sahneyi bırakamazlar, biz de bu sandalyelere oturduğumuz zaman kalkmak içimizden gelmiyor" dedi.
'KENDİMLE BARIŞIĞIM'
Engellilerin evlerine kapanmaması gerektiğini ifade eden Duru, "Bütün engelli kardeşlerimizi basketbol olmasa bile başka spor dallarında görmek isteriz. Evlerine kapanıp kalmasınlar. Kendilerini sosyalliğe adasınlar; bu spor faaliyeti olur, sanatsal faaliyet olur, sosyal aktiviteleri olur, ne olursa olsun, yeter ki evde durmasınlar. Yaşım itibarıyla 'Dede' diyen oluyor, 'İhtiyar' diyen oluyor, 'Buradan ölün çıkacak, tabutla mı gideceksin' diyorlar. Kendilerince böyle şeyler diyorlar ama ben kendimle barışığım. Daha önce 115 kiloydum, spor sayesinde 75 kiloya düştüm. Daha çok gence taş çıkaracağımı düşünüyorum" diye konuştu.
Engelli çocukları, basketbola kazandırmaya çalıştıklarını da belirten Duru, "Takımımızdaki 2 arkadaşımız hariç diğer arkadaşlarımızı basketbola ben kazandırdım. 9 sporcumuzu ben keşfettim ama artık imkan meselesi, biraz da materyaller çok pahalı, geliş-gidiş maliyeti derken sporcularımızı zorlayabiliyor. Çocuklarımızın aileleriyle konuşuyorum, tanışıyorum. Yeni insanlar kazanabilmek adına sürekli irtibat halindeyim" dedi.