NECMİ PEREKLİ - NİHAYET ÜÇ PUAN
Karagümrük maçında önceki karşılaşmalara göre Trabzonspor'un sahaya yayılış ve dizilişinde olumlu yönde sanki bir miktar değişiklik vardı ama futbolda dikkat çekebilecek bir sıçrama yoktu. Trabzonspor'un 2-0'lık Karagümrük galibiyetinin en önemli göstergesi beraberliklerin süre geldiği bu sıralarda yakalanan üç puanın ilaç yerine geçmiş olmasıdır.
Sistemlerinin ve oyun tarzlarının ne olduğu belli olmayan, sahada doğaçlama oynanan bir futbol vardı. Kısır bir karşılaşma gösterisinden başka bir şey izlemedik. İki takım da futbol adına ne bir heyecan ne bir hareket koydu ortaya.
Allah'tan tribünlerde taraftar yoktu da oyuncuları eleştiren bir ses çıkmadı. Skoru yakalayabilmek için rakibinin ceza sahası içerisindeki hatalarından doğacak ikramların hesabı yapılmaktan ileri gidilemedi. Nitekim atılan iki gol de rakip savunma oyuncularının bariz hatalarından kaynaklandı. Bu maçta da görüldü ki Trabzonspor'un en büyük zaafı ve açığı orta sahada bir türlü rakibi ekarte edemeyen oyun tarzını ortaya koyamayışıdır.
Bu durumda Abdulkadir Parmak'ın kadro dışı bırakılması onu değil, takımın cezalandırılması anlamına gelir. Tabii ki Parmak'ın hocasına karşı tavrını onaylamıyorum. Bence kendisine yalnızca okkalı bir para ceza uygulanmalıydı. Takımı da cezalandırmanın yolu seçilmemeliydi. Bu noktada en büyük görev de Trabzonspor yönetimine düşmektedir. Teknik heyetin bu konuya biraz daha fedakârca yaklaşması eğitim psikolojisi yönünden daha isabetli olur. Netice itibarı ile arzulanmayan bir oyun sonucu arzu edilen üç puan iki golle yakalanmıştır.
REHA KAPSAL - FAZ!
Trabzonspor galibiyet özlemiyle Karagümrük karşısına çıktı. Özellikle rakibin kadro seçiminde 4 tane 18-21 yaş arasındaki oyuncuyu ilk 11'de başlatması önemliydi. Oyun olarak da genelde topa sahip olarak oynayan oyun felsefesine sahipler ve geriden oyun kurarak pasla çıkmaya çalışan futbol anlayışları var.
Bordo-mavililer özellikle ön alan baskısında, karşı pres anlayışını ve kültürünü daha fazla geliştirmeliler. Takım halinde bunu kompakt şekilde yapamadıkları için rakip kaleye yakın istenilen baskıyla beraber hataya zorlayıp, burada da skor üretmeye daha fazla uygulamalarla saha içi pratiği oluşturmalılar.
Her zaman dile getirdiğim gibi bir takım için savunma, hücumun bir parçasıdır. Bunu doğru uyguladığınızda da rakip eksik kaldığında çok rahat pozisyon bulabilirsiniz. Bunu ancak Djaniny'nin attığı ikinci golde Ekuban, bireysel savunma anlayışıyla rakibini hataya zorlayarak takımının ikinci golü bulmasını sağladı.
Bordo-mavililer böyle rakiplerle oynadığında bunu daha fazla rakibin oyun alanlarını ve pas kanallarını doğru yerleşimle kapatarak, daha fazla etkili ve sonuca götürecek pres anlayışını takıma daha fazla monte etmeliler. İlk yarı oyun Trabzonspor'un istediği gibi geçti. Rakip hemen hemen pozisyon üretemedi. İkinci yarı Hüseyin'in girmesiyle, savunmanın merkezinde de yerleşim hatalarıyla beraber hücum oyuncularının ön alanda topu tutamamasına orta saha oyuncularının da topa sahip olamaması eklenince, Karagümrük takımı 3 tane pozisyon üretti.
Burada da Uğurcan her zamanki gibi kalitesini ortaya koyarak takımının gol yemesini önledi. Bordo-mavililer, iki golü de bireysel oyuncu performansıyla buldu. Tabii ki futbolda bu da önemli. Yalnız hücumda daha organize ataklar geliştirmeli. Bu da saha içindeki üretkenliğe daha fazla katkı sağlayacaktır. Moral ve toparlanma açısından bu alınan üç puan önemliydi.
Trabzonspor oyunun 'faz'larını daha iyi oynamalı. Saha içinde oyunun parçalarını değil, bütününü oynamak gerekir. Oyuna iyi başlamak, devam etmek ve bitirmek üçgeninde saha içinde dalgalanmalar yaşanmadan ve de rakibe pozisyon vermemek, o gelgitlerde yerleşim hatası yapmadan durmak, hücumda daha fazla tehditkar olmak, akıl koymak gerekir. Onun için de bu üç 'faz'ın birbiriyle uyumu ve tutarlılığı, saha içi performans kalitesini olumlu yönde etkilediği gibi, sonuca da direkt olarak yansıyacaktır.
