G.Saray Muslera’ya borçlu

Terim ve Kocaman'ın sahaya sürdükleri kadro derbiyi kazanmak üzerineydi.
Ancak sahadaki oyun şekline bakınca iki takım da orta alanı kalabalık tutup savunma güvenliğini ön plana çıkardı.
Fernando'nun oynayınca Maicon-Serdar Aziz ikilisi topu oyuna sokma görevini üstlenmedi. Ama Fenerbahçe'nin Topal-Souza-Ekici ile birlikte yaptığı baskılar Belhanda ve Selçuk'un hücumu organize etmelerini engelledi. Galatasaray Rodrigues-Feghouli ile kanat bindirmelerini az yapmasına rağmen gol olabilecek pozisyonları da yarattı.
Özellikle ilk yarıda Feghouli'nin soldan bomboş depar atan Rodrigues'in önüne ayağındaki topu oynamayıp Gomis'e yaptığı pas doğru tercih değildi.
Çünkü Rodrigues topla buluşsa Galatasaray devreyi galip bitirebilirdi.
F.Bahçe, Nagatomo'nun bölgesinden ilk yarı çok etkili ataklar yaptı.
Galatasaraylı oyuncular yeterince Japon oyuncuya destek veremedi.
Fenerbahçe'nin ataklarında Kadıköy'deki bence en iyi maçını oynayan Muslera, gol olabilecek pozisyonları doğru yer tutarak önledi.
Belhanda'nın etkisiz oyunu Galatasaray'ın hücumda üretken olmasını önledi. Ancak ikinci yarı Rodrigues'i soldan geliştirdiği ataklarda şut ve pas tercihleri isabetsizdi.
Galatasaray adına en önemli gol atağı Nagatomo'nun şutunda Volkan'ın kestiği topa Feghouli kötü bir vuruşu yaptı. Faslı oyuncu Gomis'e de pas yapmayı düşünebilirdi.
Gomis etkisiz gibi görünmesine rağmen ortaya koyduğu mücadeleyle Skrtel-Neustadter ikilisini savunmaya hapsetti.
Galatasaraylı oyuncular, Tük Telekom'daki etkili pas yapma özelliklerini gereksiz telaş yaparak sahaya yansıtamadı. Oysa topa basıp oyunu soğutup Fenerbahçe baskısından kurtulmaları gerekirdi.
Bunun en büyük nedini takımın bir lideri olmamasıydı.
Eğer oyunun son 10 dakikasında müthiş baskı yiyen Galatasaray, derbiden puan çıkardıysa bunu Muslera'ya borçludur.
Uruguaylı kaleci bir libero gibi oynadı. Maestro gibi hareket etti, oyuna tam konsantreydi, öne çıktığı her pozisyonda vücudunu büyüterek rakip oyuncuların kolay gol vuruşu yapmasına izin vermedi.